Zo stop je huidveroudering

Huidveroudering is op zich een natuurlijk proces dat sterk persoonlijk (want voor een deel erfelijk bepaald) is, maar er zijn bepaalde algemene processen die iedere huid in meer of mindere mate doorloopt. Wil je voorkomen dat je huid sterk veroudert, dan moet je ten eerste weten hoe het kómt dat dat gebeurt en welke factoren er invloed op hebben. Daarna kun je pas gaan nadenken over manieren om huidveroudering zoveel mogelijk te voorkomen.

Verschillende soorten veroudering Wat gebeurt er met de (vrouwen)huid wanneer je ouder wordt? Je huid veroudert op twee verschillende manieren, waarbij we spreken van intrinsieke of extrinsieke huidveroudering. De intrinsieke huidveroudering is de achteruitgang in vorm en functie als gevolg van veranderingen die in de genen zijn vastgelegd. Deze veranderingen zijn onvermijdelijk. Dit is dus de biologische veroudering die vooraf is geprogrammeerd. Vrije zuurstofradicalen zouden ook een rol spelen bij deze vorm van huidveroudering. Een vrij zuurstofradicaal is een agressief molecuul dat het DNA in de cel kan beschadigen. Vrije zuurstofradicalen kunnen verouderingsprocessen dus bevorderen. Daarentegen wordt DNA beschermd tegen vrije radicalen door anti-oxidanten. Intrinsieke huidveroudering is het beste te beoordelen op plekken die nauwelijks aan zonlicht zijn blootgesteld, omdat daar ook extrinsieke veroudering een rol speelt. 20% van huidveroudering wordt door de genen bepaald en is intrinsiek, dus als je moeder een mooie huid heeft betekent dat het (helaas, helaas!) niet dat jouw huid ook mooi oud wordt. Extrinsieke huidveroudering of vroegtijdige huidveroudering, wordt vaak bepaald door factoren van buitenaf. Denk aan de zon, klimaat, levensstijl, luchtvervuiling etc. 80% van onze huidveroudering wordt bepaald door deze vorm en dit proces start al rond je 18de levensjaar. Vanaf dan heeft het dus al zin om te smeren met anti-verouderingsproducten! Ook al zie je dan nog geen tekenen van veroudering aan de buitenkant, aan de binnenkant van je huid wordt die veroudering dus al in gang gezet... Hyaluronzuur, een belangrijk onderdeel van de vochthuishouding in de huid, begint dan namelijk al te verminderen. De huid vertoont reeds op deze leeftijd fijne lijntjes of ‘craquele’ en voelt soms trekkerig en droog aan. Een goede doorbloeding van de huid is absoluut noodzakelijk tijdens het gevecht tegen huidveroudering en tegen rimpels. Een huid die goed van bloed (en dus: zuurstof) wordt voorzien krijgt voldoende voeding en ziet er stralend uit.

Collageen & elastine Een jong, strak en rimpelvrij gezicht begint dus van binnenuit en bevat een goed stevig bindweefsel. Dit bindweefsel zit barstensvol collageen en elastine en zolang dat gehalte op peil blijft zul je geen last hebben van rimpels. Tijdens het verouderen van de huid wordt er alleen steeds minder collageen en elastine in het bindweefsel aangemaakt. De rek gaat er letterlijk uit. De huid wordt slapper wat tot het gevolg heeft dat er iets vervelends ontstaat… Precies: rimpels!

De huid begint vanaf het 30e levensjaar ook aan de buitenkant tekenen van veroudering te vertonen. In de loop van de jaren nemen de kenmerken van veroudering steeds verder toe. Er zijn vier kenmerkende veranderingen te onderscheiden:

1. De huid verandert in dikte (wordt dunner) De huid is het enige orgaan van het menselijke lichaam dat zichzelf voortdurend vernieuwt. Als we jong zijn vindt deze vernieuwing elke 28 dagen plaats, naarmate we ouder worden kan het oplopen tot 43 dagen. Dit betekent dat de huid dunner wordt en kwalitatief slechter.

2. De huid verandert in vorm en samenstelling (rimpels, hangwangen, hangende mondhoeken, neus-mondplooi) Bindweefsel in de lederhuid en hyaluronzuur worden door stamcellen in de lederhuid geproduceerd door de fibroblasten. Met leeftijd vermindert het aantal fibroblasten, dus ook de kwaliteit en aanmaak van deze belangrijke stoffen. De huid wordt daardoor schraler en vertoont rimpels en verslapping.

3. De huid verandert in functie (minder talg- en zweetproduktie, slechtere wondgenezing) Naarmate we ouder worden nemen sommige huidfuncties af. Dit kan meerdere oorzaken hebben, maar vrije radicale spelen hier vaak een groot rol in. Een greep: de talgklier krimpt en de huid voelt droog en schilferig aan; zweetklieren functioneren niet optimaal; onze barrièrelaag (met namen de zuurmantel) is verstoord; fibroblasten werken niet meer optimaal wat weer invloed heeft op wondheling; cel DNA is beschadigd waardoor er mutaties in de cellen kunnen ontstaan wat weer kan leiden tot het afsterven van cellen en dus huidveroudering.

4. De huid verandert in kleur (pigmentvlekken bijvoorbeeld) Net als alles in onze huid, verouderen ook de pigmentcellen (malanocyten). Ze raken in de war en zorgen voor ophoping van pigment en zo krijg je dus pigmentvlekken.

Wat je huid dus nodig heeft om jong en gezond te blijven is ten eerste voldoende voeding (bloed, zuurstof) en ten tweede een manier om collageen en elastine te behouden. Ten derde willen we hyaluronzuur graag toevoegen aan onze huidcellen, omdat je eigen cellen dat steeds minder goed aanmaken.

Zo stop je huidveroudering

Huidveroudering is op zich een natuurlijk proces dat sterk persoonlijk (want voor een deel erfelijk bepaald) is, maar er zijn bepaalde algemene processen die iedere huid in meer of mindere mate doorloopt. Wil je voorkomen dat je huid sterk veroudert, dan moet je ten eerste weten hoe het kómt dat dat gebeurt en welke factoren er invloed op hebben. Daarna kun je pas gaan nadenken over manieren om huidveroudering zoveel mogelijk te voorkomen.

Verschillende soorten veroudering Wat gebeurt er met de (vrouwen)huid wanneer je ouder wordt? Je huid veroudert op twee verschillende manieren, waarbij we spreken van intrinsieke of extrinsieke huidveroudering. De intrinsieke huidveroudering is de achteruitgang in vorm en functie als gevolg van veranderingen die in de genen zijn vastgelegd. Deze veranderingen zijn onvermijdelijk. Dit is dus de biologische veroudering die vooraf is geprogrammeerd. Vrije zuurstofradicalen zouden ook een rol spelen bij deze vorm van huidveroudering. Een vrij zuurstofradicaal is een agressief molecuul dat het DNA in de cel kan beschadigen. Vrije zuurstofradicalen kunnen verouderingsprocessen dus bevorderen. Daarentegen wordt DNA beschermd tegen vrije radicalen door anti-oxidanten. Intrinsieke huidveroudering is het beste te beoordelen op plekken die nauwelijks aan zonlicht zijn blootgesteld, omdat daar ook extrinsieke veroudering een rol speelt. 20% van huidveroudering wordt door de genen bepaald en is intrinsiek, dus als je moeder een mooie huid heeft betekent dat het (helaas, helaas!) niet dat jouw huid ook mooi oud wordt. Extrinsieke huidveroudering of vroegtijdige huidveroudering, wordt vaak bepaald door factoren van buitenaf. Denk aan de zon, klimaat, levensstijl, luchtvervuiling etc. 80% van onze huidveroudering wordt bepaald door deze vorm en dit proces start al rond je 18de levensjaar. Vanaf dan heeft het dus al zin om te smeren met anti-verouderingsproducten! Ook al zie je dan nog geen tekenen van veroudering aan de buitenkant, aan de binnenkant van je huid wordt die veroudering dus al in gang gezet... Hyaluronzuur, een belangrijk onderdeel van de vochthuishouding in de huid, begint dan namelijk al te verminderen. De huid vertoont reeds op deze leeftijd fijne lijntjes of ‘craquele’ en voelt soms trekkerig en droog aan. Een goede doorbloeding van de huid is absoluut noodzakelijk tijdens het gevecht tegen huidveroudering en tegen rimpels. Een huid die goed van bloed (en dus: zuurstof) wordt voorzien krijgt voldoende voeding en ziet er stralend uit.

Collageen & elastine Een jong, strak en rimpelvrij gezicht begint dus van binnenuit en bevat een goed stevig bindweefsel. Dit bindweefsel zit barstensvol collageen en elastine en zolang dat gehalte op peil blijft zul je geen last hebben van rimpels. Tijdens het verouderen van de huid wordt er alleen steeds minder collageen en elastine in het bindweefsel aangemaakt. De rek gaat er letterlijk uit. De huid wordt slapper wat tot het gevolg heeft dat er iets vervelends ontstaat… Precies: rimpels!

De huid begint vanaf het 30e levensjaar ook aan de buitenkant tekenen van veroudering te vertonen. In de loop van de jaren nemen de kenmerken van veroudering steeds verder toe. Er zijn vier kenmerkende veranderingen te onderscheiden:

1. De huid verandert in dikte (wordt dunner) De huid is het enige orgaan van het menselijke lichaam dat zichzelf voortdurend vernieuwt. Als we jong zijn vindt deze vernieuwing elke 28 dagen plaats, naarmate we ouder worden kan het oplopen tot 43 dagen. Dit betekent dat de huid dunner wordt en kwalitatief slechter.

2. De huid verandert in vorm en samenstelling (rimpels, hangwangen, hangende mondhoeken, neus-mondplooi) Bindweefsel in de lederhuid en hyaluronzuur worden door stamcellen in de lederhuid geproduceerd door de fibroblasten. Met leeftijd vermindert het aantal fibroblasten, dus ook de kwaliteit en aanmaak van deze belangrijke stoffen. De huid wordt daardoor schraler en vertoont rimpels en verslapping.

3. De huid verandert in functie (minder talg- en zweetproduktie, slechtere wondgenezing) Naarmate we ouder worden nemen sommige huidfuncties af. Dit kan meerdere oorzaken hebben, maar vrije radicale spelen hier vaak een groot rol in. Een greep: de talgklier krimpt en de huid voelt droog en schilferig aan; zweetklieren functioneren niet optimaal; onze barrièrelaag (met namen de zuurmantel) is verstoord; fibroblasten werken niet meer optimaal wat weer invloed heeft op wondheling; cel DNA is beschadigd waardoor er mutaties in de cellen kunnen ontstaan wat weer kan leiden tot het afsterven van cellen en dus huidveroudering.

4. De huid verandert in kleur (pigmentvlekken bijvoorbeeld) Net als alles in onze huid, verouderen ook de pigmentcellen (malanocyten). Ze raken in de war en zorgen voor ophoping van pigment en zo krijg je dus pigmentvlekken.

Wat je huid dus nodig heeft om jong en gezond te blijven is ten eerste voldoende voeding (bloed, zuurstof) en ten tweede een manier om collageen en elastine te behouden. Ten derde willen we hyaluronzuur graag toevoegen aan onze huidcellen, omdat je eigen cellen dat steeds minder goed aanmaken.